Mglisty poranek
Świat się ukrył poza mgłami
wśród tajemnic obcych oczom,
rozpostartych między nami
białą ciszą, zimną rosą
i tą dalą, która boli,
gdy nadzieje już odeszły
i za dużo we łzach soli,
smutku też za dużo w pieśni.
Nie zobaczę w mgle twych oczu,
zbyt głęboko w niej ukryte,
gdzie się chmury z wiatrem droczą,
zorze kłócą się ze świtem,
a błękity odpływają
coraz wyżej... coraz wyżej,
wiosny obce kwietnym majom,
choć ich pieśń zieloną słyszę.
Wołaj pośród dolin mglistych
drżeniem serca, uczuć śpiewem,
ślij mi słowa, niby listy,
by wiatr niósł je swym powiewem,
jak urocze róż kwitnienie,
lazurowy oddech nieba...
krążą w mgle zbłąkane cienie
i wciąż ciebie nie ma... nie ma...
07.09.2015 Jan z Czerniewa ... Zobacz więcej
